Histis

        W końcowym okresie istnienia Republiki Rzymskiej przemoc stała się nieodłącznym elementem polityki. W omawianym okresie odpowiadali za nią głównie Publiusz Klodiusz i Tytus Milo. Jednak oprócz nich swoją rolę odegrał w walkach na ulicach inny polityk -   Publiusz Sestiusz.     Sestiusz urodził się w latach 90 I wieku p.n.e. Swój pierwszy urząd publiczny objął w 68 p.n.e., kiedy to został wybrany trybunem. W następnych latach kontynuował swoją karierę, zostając w 63 roku p.n.e. kwestorem. W tym roku Sestiusz nawiązał bliską współpracę z Cyceronem i zaczął dla niego szpiegować Gajusza Antoniusz podejrzewanego o współpracę z Katyliną. Cyceron tak bardzo cenił jego zasługi na tym polu, że wspomniał o nim w swojej przemowie z 8 listopada (określił go w niej jako ,,wspaniałego młodego człowieka,,). Kiedy po pokonaniu Katyliny Antoniusz udał się do Macedonii,   Sestiusz podążył za nim. Powrócił dopiero   60 roku p.n.e.      Do polityki wrócił dwa lata później - 10 grudnia objął ur

     Na ogół udział przedstawicieli ,,białej emigracji,, w II wojnie światowej przyjęło się kojarzyć ze wspieraniem przez nią Niemców w walce z ZSRR. Jednak nie wszyscy emigranci wybrali tę ścieżkę.    Jednym z tych emigrantów, którzy podczas wojny zdecydowali się walczyć z Niemcami był Nikolaj Tumanow. Był on pułkownikiem w carskiej armii i jednym z oficerów w armii generała Wrangla. W 1919r.   zamieszkał w Polsce. W 1942r.   nawiązał on kontakt z Arturem Ritterem – komunistą i członkiem PPR. Aby zdobyć jego zaufanie Tumanow wydał Ritterowi działających w Polsce działaczy Rosyjskiego Związku Ogólnowojskowego, którym przewodził generał Trusow. Po uzyskaniu tej informacji NKWD rozpoczęło śledztwo w sprawie działaczy. Tumanow dostarczył Ritterowi wiele podobnych informacji, współpraca szybko przerodziła się w przyjaźń. Ritter imponował Tumanowowi m.in. swoją znajomością rosyjskiej kultury. Ogromna wiedza na temat rosyjskich środowisk emigracyjnych oraz doskonała pamięć sprawiły, że Tum